اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال به نسبت شایعی هست که می تواند مشکلات جدید در عملکرد فردی و اجتماعی فرد بگذارد. کسانی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند معمولاً از داشتن یک سیستم ارتباطی به هم ریخته و ناکامل رنج می برند.اگرشما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که اضطرابتان منحصر به زمان هایی است که در جمع هستید، در مورد تعاملات اجتماعی اضطراب زیادی را تحمل می کنید، همواره در مورد آنچه انجام دادهاید یا آنچه به دیگران گفتهاید نگران هستید، از موقعیتهای اجتماعی اجتناب میکنید و همیشه درخصوص نظر دیگران در مورد خودتان نگران هستید خواندن متن زیر را به شما توصیه میکنیم.اضطراب اجتماعی چیست؟
بسیاری از افراد هنگامی که میخواهند در مقابل جمع یا با افرادی که آشنا نیستند صحبت کنند دچار اضطراب و نگرانی میشوند. این احساسات تا حدودی میتوانند طبیعی باشند اما مشکل از جایی شروع میشود که این احساسات باعث شوند فرد از موقعیتهای اجتماعی اجتناب کند.
یکی دیگر از نشانههای آن این است که این ترس در تمام مواقع وجود دارد. افرادی که چنین ترس هایی دارند در دستهی اختلال ترس اجتماعی یا اضطراب اجتماعی قرار میگیرند. این افراد به طور مداوم نگران این هستند که مبادا کاری انجام دهند که باعث تحقیر یا شرمساری آنها شود.حتی عمل سادهای مانند نوشیدن میتواند نشانههای ترس یا اضطراب را برانگیخته کند. این اختلال به دو نوع “فراگیر” و ” اختصاصی” طبقه بندی میشود.افرادی که اضطراب اجتماعی فراگیر دارند، تمام موقعیتهای اجتماعی برای آنها ترس برانگیز است.و افرادی که اضطراب اجتماعی اختصاصی دارند، اضطراب آنها تنها به یک یا دو موقعیت اجتماعی ویژه مرتبط است.حتما بخوانید : ترس از صحبت در جمع؛ علت و راههای مقابلهفکر کردن به اینکه مردم چه فکر میکنند؟
برای همهی ما نظر دیگران در مورد خودمان اهمیت دارد. طبیعی است که انسانها بخواهند دیگران آنها را دوست داشته باشند و تایید، پذیرش و حتی تحسین آنها را دریافت کنند. تعریف، تحسین و بازخورد مثبت از افراد مهم زندگیمان حس خوبی به ما میدهد و از سوی دیگر انتقاد، طرد، عدم تایید و بازخورد منفی، حس بدی در ما ایجاد میکند.
احساس شرمساری یکی از آزار دهنده ترین هیجاناتی است که به ما دست میدهد و بنابراین ما قطعا همهی تلاشمان را میکنیم که برداشت منفی از خودمان ایجاد نکنیم. واقعیت این است که ما همه دوست داریم احساس کنیم که پذیرفته شدهایم و مثل بقیه هستیم.بنابراین وقتی در موقعیتهای اجتماعی ناآشنا قرار میگیریم یا مجبوریم خود را معرفی کنیم، وارد مکالمه شویم یا نظراتمان را ابراز کنیم در حالی که دیگران آرام، مطمئن و حتی جذاب و بذله گو به نظر میآیند کاملا طبیعی است که تا حدودی احساس نگرانی و تنیدگی کنیم.همهی افراد زمانهایی با خود فکر میکنند: “چطور دارم رفتار میکنم؟” “نمی دانم آنها در مورد من چگونه فکر میکنند؟” “امیدوارم چیز احمقانهای نگفته باشم” ” واقعا احساس بیگانگی میکنم” ” نمیتوانم تا زمان خروج از اینجا صبر کنم”.ما به دنبال نشانههایی از جانب دیگران میگردیم مبنی بر اینکه رفتارمان درست یا هماهنگ با بقیه است یا خیر؛ و اگر متوجه شویم دیگران از ما خسته شدهاند، علاقه نشان نمیدهند و یا بدتر از آن از ما ناراحت شدهاند ممکن است احساس معذب بودن و حتی خجالت و شرمساری کنیم.حتما بخوانید : زندگی با همسر مضطرببه دنبال این تعاملهای اجتماعی ناشیانه، مرتب حوادث مربوط را در ذهنمان مرور میکنیم (چطور عمل کردم؟ واکنش مردم نسبت به من چگونه بود؟) و سعی میکنیم پاسخی برای این سئوال بیابیم: ” آیا کار احمقانهای از من سر زد؟” اگر دچار اضطراب اجتماعی هستید، هر آنچه در اینجا توضیح دادیم هزار بار بزرگتر به نظر میرسد.شاید بر اثر ترس در موقعیتهای اجتماعی احساس فلج شدن میکنید و در ترس از ایجاد برداشت منفی در دیگران، زندگی خود را میگذرانید. احتمال شرمنده شدن برای شما ممکن است به یک فاجعهی تمام عیار تبدیل شود که نمیتوانید در مورد آن خطر کنید. متقاعد شدهاید که آن قدر دست و پا چلفتی و ناشی به نظر میرسید که هر بیان کلامی و ژست خود را به دقت زیر نظر دارید تا برداشت خوبی در دیگران ایجاد کنید.
اما با گذشت زمان به نظر میرسد بازی را باختهاید، هر چه سخت تر تلاش میکنید تا عملکرد بهتری داشتهباشید و مثل دیگران رفتار کنید، پیامد تصور شده بدتر میشود. مطمئن هستید باعث شرمندگی خودتان میشوید، بنابراین با شرم به تعاملات اجتماعی خودتان نگاه میکنید و آنها را بدترین تجربیات زندگیتان میدانید.نهایتا به این نتیجه میرسید که دیگر نمیتوانید این شکنجه را به خود تحمیل کنید و بهتر است تا جایی که ممکن است، از دیگران پرهیز کنید تا اینکه چنین حقارتی را تحمل کنید.به همین دلیل خودتان را منزوی میکنید، در پشت دیوارهای محافظت خود پنهان میشوید و در مقابل بشریت سنگر میگیرید.حتما بخوانید : اختلال شخصیت اجتنابی چیست و چه علائمی دارد؟اما این کار هزینهی زیادی را در بر دارد؛ اغلب اوقات احساس تنهایی میکنید و حس عمیقی از نارضایتی و کاهش کیفیت زندگی دارید. هزینه عظیم دیگر آن است که در زمینهی هنر گفتمان اجتماعی کمتر تمرین میکنید و روز به روز بیشتر احساس میکنید در تعاملات اجتماعی ناشی هستید.در نتیجه در چرخهی معیوبی گیر افتادهاید که ظاهرا گریز از آن امکان پذیر نیست!سه ویژگی اصلی اختلال اضطراب اجتماعی
ترس از ارزیابی منفی:
ترس از قضاوت منفی دیگران و تحقیر و انزجار آنها؛ ترس از اینکه دیگران شما را احمق، ضعیف، بیعرضه و یا حتی دیوانه بدانند.
افزایش توجه به خود:
تمرکز شدید روی عملکرد اجتماعی خود؛ آنقدر غرق تصور نحوه برخورد خود با دیگران میشوید که به سختی آنچه را که دیگران میگویند میشنوید. عجیب اینکه هر چه بیشتر تلاش میکنید هر گونه بیان کلامی، تظاهر چهرهای و ژست خود را کنترل و ارزیابی میکنید، رفتارتان در تعاملات اجتماعی ناشیانه تر میشود.
اجتناب گسترده:
اجتناب از مردم تا حد امکان؛ فرد در مواردی که مجبور است در موقعیتهای اجتماعی شرکت کند در اولین فرصت از آن مکان میگریزد.
حتما بخوانید : چند تکنیک ساده برای تقویت مهارت گوش دادنچه هنگام باید به روانشناس مراجعه کنیم؟
اضطراب اجتماعی یکی از شایعترین انواع اختلالات اضطرابی است. در یک مطالعه 40 درصد مردم خود را دچار کمرویی مزمن میدانستند و در یک مطالعهی دیگر، 7.5 درصد از افراد بزرگسال علایم چشمگیری از اضطراب اجتماعی داشتند.
اگر در یک مهمانی عذاب آور شرکت کردید و هیچ کس را در آنجا نشناختید به اطرافتان نگاه کنید. اگر در این مهمانی 50 نفر حضور دارند، به احتمال زیاد 20 نفر از آنها دست کم تا حدودی احساس معذب بودن میکنند و احتمالا 5 نفر از آنها درجات نسبتا بالایی از اضطراب را تجربه میکنند.
این اختلال در دوران کودکی یا اوایل نوجوانی شروع میشود و در صورت درمان نشدن ممکن است سیر مزمنی پیدا کند که دههها طول بکشد. در نهایت میتواند سبب سرخوردگی، تنهایی و ناراحتی در تمام طول عمر شود و باعث اختلالات دیگری نظیر افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر و اختلالات مصرف مواد شود.اگر اضطراب اجتماعی معضل مهمی برای شماست بهتر است به روانشناس شناختی رفتاری مراجعه کنید.حتما بخوانید : درمان استرس پس از سانحهدرمانهایی برای این اختلال وجود دارند؟
روان درمانی
یکی از روشهای درمان موثر برای اختلال اضطراب اجتماعی، درمان شناختی رفتاری است. این نوع از روان درمانی به اصلاح و تغییر افکار و رفتار میپردازد تا بر هیجانات تاثیر مثبت بگذارد.
یکی از تکنیکهایی که درمان شناختی رفتاری برای اختلال اضطراب اجتماعی ارائه میدهد روش مواجهه یا مواجه سازی است. این تکنیک میتواند از طریق تصور یا تجربهی یک موقعیت یا عملکرد خاص در زندگی واقعی اتفاق بیوفتد.
اگر شما دچار اضطراب اجتماعی شدید هستید احتمال دارد درمانگر شما اول با مواجهه از طریق تصور شروع کند سپس از شما بخواهد در واقعیت تکنیک مواجه سازی را انجام دهید.
حتما بخوانید : روانشناس شناختی رفتاری در تهراندارو درمانی
گاهی اوقات لازم است تا در کنار روان درمانی با نظر روانشناس از همکاری روانپزشک برای تسهیل درمان استفاده شود.
درمان دارویی اضطراب اجتماعی شامل تعدادی از داروهایی است که برای کاهش نشانههای آن موثر شناخته شدهاند:
- داروهای ضد گیرنده بتا مانند پروپرانول، به خصوص برای اضطراب عملکرد مانند اضطراب سخنرانی موثر است.
- داروهای بازدارندههای بازجذب مجدد سروتونین مانند پاروکستین (پاکسیل) و سرترالین (زولفت).
- داروهای بازدارندهی مونو آمین اکسیداز مانند فنلزین.
کلینیک روانشناسی چمان
ما در کلینیک مشاوره و روانشناسی چمان با ارائۀ خدمات درمانی توسط روانشناسان، رواندرمانگران، و روانپزشکان متخصص در زمینهی اختلالاتی چون اختلال اضطراب اجتماعی میتوانیم در این راه به شما کمک کرده و همراهتان باشیم.