براساس بند 1 ماده 3 و تبصره 1 آن، تبصره 3 مادههای 4 و 5 قانون تشکیل سازمان روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران “اشتغال در حرفههای روانشناسی و مشاوره مستلزم اخذ پروانه از سازمان نظام روانشناسی کشور میباشد و کلیه شاغلان حرفههای روانشناسی و مشاوره ملزم به عضویت در آن سازمان هستند” همچنین به موجب بند”پ” ماده 57 قانون احکام دائمی برنامههای توسعهای کشور، مرجع صدور پروانه تاسیس مراکز خدمات مشاوره و روانشناختی سازمان بهزیستی میباشد.
ارائه خدمات مشاوره و روانشناختی بدون مجوز جرم محسوب میشود و دریافت مجوز مبنی بر تایید صلاحیت مرکز است که مشخص کننده نهادی است که بر کیفیت ارائه خدمات مشاوره و روانشناختی نظارت دارد و پاسخگوی رسیدگی به شکایات احتمالی و مرجع داوری محسوب میشود.