گل یا همان ماریجوانا شامل برگ‌های خشک شده، گل‌ها، ساقه‌ها، و دانه‌های کانابیس ساتیوا یا گیاه شاه‌دانه است. این گیاه حاوی ماده شیمیایی روان‌گران THC و ترکیبات مشابه دیگر می‌باشد. همچنین از گیاه کانابیس می‌توان عصاره هم استخراج کرد.
ماده مخدر گل (ماریجوانا) رایج‌ترین ماده روان‌گردان مصرفی در آمریکاست، البته بعد از الکل. مصرف گل به شکل گسترده‌ای در بین جوانان رواج دارد.
در سال ۲۰۱۸، بیش از ۱۱.۸ میلیون از جوانان در ۱۲ ماه گذشته‌اش ماریجوانا مصرف کرده بودند. آمار مصرف گل در سال گذشته در بین افراد میان سال و دانش‌آموزان دبیرستانی ثابت بود، اما تعداد نوجوانان(کلاس ۸ام تا ۱۰امی‌ها) افزایش داشته است.
افراد، گل (ماریجوانا) را در سیگارهای دست‌ساز (joints) یا پیپ می‌کشند. همچنین آنها سیگارهای معمولی را خالی کرده و درونش را با گل پر می‌کنند یا ترکیبی از تنباکو و ماریجوانا را می‌کشند.برخی برای اجتناب از استنشاق دود گل از دستگاه‌های بخار ساز استفاده می‌کنند. این دستگاه‌ها ترکیبات فعال (از جمله THC) را از ماریجوانا بیرون کشیده و بخار آن را درون مخزنی ذخیره می‌کند. سپس شخص آن بخار را استشاق می‌کند نه دود گل را.برخی از دستگاه‌ها از عصاره مایع گل برای تولید بخار استفاده می‌کنند. اشخاص می‌توانند گل را درون غذا هم بریزند و به شکل کیک، کلوچه، و آبنبات بخورند یا مانند چایی دم کنند.
زمانی که شخصی گل می‌کشد، THC به سرعت از ریه‌ها به دستگاه گردش خون وارد می‌شود. خون، ماده‌ی شیمیایی را به مغز و سایر نقاط و اندام‌های بدن می‌رساند. وقتی ماریجوانا را میخورید یا مینوشید، بدن دیرتر آن را جذب می‌کند. در این حالت، معمولاً گل بعد از ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت اثر می‌گذارد.THC بر روی گیرنده‌های سلولی مشخصی از مغز تاثیر می‌گذارد که در حالت عادی به مواد طبیعی مشابه-THC واکنش نشان می‌دهند.این مواد شیمیایی طبیعی در رشد و عملکرد نرمال مغز نقش دارند. ماریجوانا، آن بخش‌هایی از مغز که بیشترین گیرنده‌های سلولی را دارند، بیش از حد فعال می‌کند. که باعث می‌شود افراد حس کنند روی «فضا» هستند (high). سایر اثرات عبارتند از:
ماریجوانا بر رشد مغز هم اثر می‌گذارد. وقتی افراد در سنین نوجوانی مصرف گل را شروع می‌کنند، ممکن است ماریجوانا مشکلاتی در فکر کردن، حافظه، و عملکرد یادگیری ایجاد کند.محققین هنوز بر روی مطالعه‌ی این موضوع هستند که عوارض گل چه مدت دوام دارند و آیا بعضی تغییرات ممکن است همیشگی باشند!؟ در تحقیقی نشان داده شد افرادی که مصرف شدید گل را در نوجوانی آغاز کرده بودند و مداوم به گل اعتیاد داشته‌اند، تقریباً میانگین ۸ نمره IQ بین سنین ۱۳ تا ۳۸ سالگی را از دست داده بودند.توانایی ذهنی از دست رفته کاملاً به افرادی که در بزرگسانی مصرف ماریجوانا را ترک کردند برنگشت. کسانی که در سنین بزرگسالی شروع به مصرف گل کردند کاهش IQ زیادی نشان ندادند. در تحقیق دیگری که بر روی دوقلوها انجام شد، آنهایی که گل مصرف می‌کردند کاهش قابل ملاحظه‌ای در دانش کلی و توانایی کلامی خود نشان دادند.
برای مشاوره و روانشناسی نوجوانتان، کنار شما هستیم. با ما تماس بگیرید:
ماریجوانا ممکن است عوارض گسترده‌ای، بر روان و جسم افراد بگذارد.
عوارض جسمی ماریجوانا
۱. مشکلات تنفسی. دود ماریجوانا ریه‌ها را حساس می‌کند، و کسانی که مکرر گل می‌کشند می‌توانند همان مشکلات تنفسی مصرف تنباکو را تجربه کنند. این مشکلات عبارتند از سرفه و خلط روزانه، ابتلا بیشتر به بیماری‌های ریوی، و احتمال بالاتر ابتلا به عفونت ریه. هنوز مطالعات نشان نداده‌اند مصرف گل احتمال سرطان ریه را بالا می‌برد یا نه.2. افزایش ضربان قلب. ماریجوانا ضربان قلب را تا ۳ ساعت بعد از کشیدن بالا می‌برد. این عوارض گل ممکن است احتمال سکته‌ی قلبی را بالا ببرد. اشخاص مسن‌تر و کسانی که مشکلات قلبی دارند در خطر بیشتری هستندحتما بخوانید : ترک عادات بد: چگونه عادت های بد را رها کنیم؟۳. مشکلاتی در رشد کودک هنگام و بعد از بارداری. مصرف گل در زمان بارداریبا کم وزن به دنیا آمدن نوزاد مرتبط است و آن کودکان به احتمال بیشتری دچار مشکلات مغزی و رفتاری می‌شوند.اگر زن بارداری گل بکشد، ممکن است ماریجوانا بر رشد قسمت خاصی از مغز جنین اثر بگذارد. کودکانی که هنگام جنینی در رحم بیشتر در معرض ماریجوانا بوده‌اند نسبت به کودکانیکه در معرض نبودند، به احتمال بالاتری مشکلاتی در توجه، حافظه، و حل مسئله دارند.۴. حالت تهوع و استفراغ شدید. در این وضعیت افراد چرخه‌های مداوم حالت تهوع شدید، استفراغ، وکمبود آب بدنی را تجربه می‌کنند و ممکن است به مراقبت‌های اورژانسی نیاز پیدا کنند.
عوارض روانی گل
مصرف طولانی مدت ماریجوانا با بیماری‌های روانی در برخی افراد مرتبط است مانند:
مصرف ماریجوانا می‌تواند به اختلال سومصرف گسترده‌ای منجر شود، یک بیماری‌ای که در آن افراد علیرغم مشکلات سلامتی و اجتماعی ایجاد شده در زندگی‌شان، نمی‌توانند از مصرف دست بکشند.
اختلال سومصرف شدید همان اعتیاد است.
تحقیقات اظهار دارند بین ۹-۳۰ درصد از کسانی که گل مصرف می‌کنند ممکن است به سطحی برسند که به آن اعتیاد پیدا کنند. افردای که قبل از سن ۱۸ سالگی شروع به مصرف گل می‌کنند ۴-۷ برابر بیشتر احتمال دارد به گل اعتیاد پیدا کنند.خیلی از کسانی که برای مدت طولانی ماریجوانا مصرف می‌کردند و در حال تلاش برای ترک گل هستند، نشانه‌هایی گزارش می‌کنند که ترک ماریجوانا را سخت می‌کند.
