وسواس احتکار یا انبار کردن، اختلالی است که افراد در آن به صورت شدید چیزهایی را جمع می‌کنند که از دیدگاه دیگران ارزش چندانی ندارند.
آنها در دور ریختن و جدا شدن از آن وسایل مشکل مداوم دارند، که منجر میشود فضای عظیمی از خانه و محل کارشان اشغال شود. بسیاری از این افراد هم‌زمان به اختلالات دیگری مانند افسردگی، اضطراب، بیش‌فعالی، , مصرف الکل هم مبتلا هستند.
تفاوت وسواس احتکار با جمع‌آوری کلکسیون
اختلال احتکار با کلکسیون جمع کردن تفاوت دارد. کلکسیونرها به دنبال موارد مشخص و خاصی هستند، مانند تمبرها یا مدل‌های متنوع ماشین‌ها، ممکن است این اشیاء را مرتب کرده و به نمایش بگذارند.
در مقابل افراد مبتلا به اختلال انبار کردن اغلب اشیاء را به شکل تصادفی جمع می‌کنند.
در اکثر موارد، آنها وسایل را با این طرز فکر که بعداً در آینده لازم‌شان میشود، انباشته می‌کنند.
آن وسایل برای‌شان با ارزش است و دلبستگی عاطفی نسبت بهشان دارند. بعضی افراد مبتلا به وسواس احتکار، زمانی که با آن وسایل احاطه شده‌اند احساس امنیت بیشتری می‌کنند.
میزان شیوع اختلال احتکار چه قدر است؟
جالب است بدانید که اختلال احتکار در کودکان وسواسی بسیار بیشتر از بزرگسالان دیده میشود. بنابراین والدین باید توجه داشته باشند که این اختلال را با علاقه افراطی کودک به وسایل شخصی و یا خسیس بودن او اشتباه نگیرند.
وسواس انبار کردن چه عواقبی به همراه دارد؟
برای رزرو وقت روانشناسی بالینی با ما تماس بگیرید:
تشخیص اختلال احتکار
نشانه‌های اختلال احتکار عبارتند از:
- مشکل مداوم در دور انداختن اموال یا دل کندن از آنها، صرف نظر از ارزش واقعی آنها.
- این مشکل ناشی از نیاز خیالی به ذخیره کردن اجناس و ناراحتی مرتبط با دور انداختن آنهاست.
- مشکل دور انداختن اموال به انباشتن اموال منجر میشود که مکان‌های زندگی فعال را متراکم و به هم ریخته می‌کند و به طور قابل ملاحظه‌ای باعث صرف نظر کردن از مصرف آنها میشود. اگر مکان‌های زندگی به هم ریخته نباشند، فقط به علت مداخله‌ی افراد ثالث (مثل اعضای خانواده) است.
وسواس احتکار در مورد حیوانات چیست؟
چرا کسی به وسواس انبار کردن مبتلا میشود؟
درمان اختلال احتکار چگونه است؟
من این رو تجربه کردم
صفحه ی بوکمارک های مرورگرم انقدر پر و شامل چندین دسته هست هر چیزی که در اینترنت میبینم سریع نشانک گذاری میکنم با این دلیل که شاید بعدا بهش نیاز پیدا کنم